Ervaring nieuwe Renault Megane RS & een 275 pk versie?

Gestart door Maarten-Jan Mulder, 23 september, 2010, 18:37:05 PM

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

HaDries

Xabre, kan mij prima redden met deze auto, er is comfortabel en rustig mee te rijden maar ook heeeel sportief,

alleen wanneer je achterin moet zitten zie je niet veel

Wim B.

De 250RS is wat mij betreft een echte aanrader.
Niet dat ik nou zo Renaultgek ben maar dit is de eerste auto waar ik na 2 jaar nog steeds van geniet en dus ook voorlopig niet weg doe.

sitechris

#107
Mijn Megane ervaring? Misschien is dit verhaal wel treffend.

Een collega van mij rijdt in een Megane GT-line. Zo'n 14% truttenschudder. Zijn auto moet ruim zijn, praktisch, stil, comfortabel, , luxe en de 14% bijtelling is heilig. Hij heeft weinig met de Megane RS 265 Cup die ik meegenomen heb naar kantoor. De woorden "compensatie" en "sjonnie" vallen al snel. Ik begin hem wat te voeren. Ik geef aan dat RS stug is, hij veel herrie maakt (ook veel wind- en bandengeruis), je vrienden wordt met de BP (verbruik 1 op 8 gemiddeld), de overzichtelijkheid van de carrosserie ruk is en dat je achterin bijna niet kunt zitten of je moet geboren zijn met hele kleine varkensvoetjes. Oh ja....de afwerking en het materiaalgebruik zijn ook echt matig. Ik geef aan dat als een Audi-medewerker een dergelijke afwerking had opgeleverd hij ter plekke....nou ja vul zelf maar in ;). Daar grinniken we wel een beetje om, bij mijn collega is zijn achterbumper ook al een keer losgeschoten tijdens het rijden. Een bekende Megane-kwaal. En ook over de de ergonomie (bedieningsgemak) pissen we nog even door. Echt hopeloos, dus daar kan mijn collega mij niet mee om de oren slaan, ook al schept hij wel op over zijn leren bekleding.

"Wat kost dit?", vraagt hij? "Eeuhhhh....inclusief tuning (Fastchip natuurlijk), wat opties, cupchassis en de uitlaat heb ik bijna 45k afgetikt. En de afschrijving zal hopeloos zijn". Mijn collega begint me nu echt bijna uit te lachten. Hij heeft een full option dci voor iets meer dan 30k - "inclusief two-tone leren bekleding en glazen panoramadak" - pocht hij. Dus ja....that makes sense! Hij begint ook nog over het feit dat zijn diesel zo lekker loopt, "veel trekkracht en zo". Ik vertel hem maar niet dat de standaard RS de 0-100 sprint in 6 seconden afraffelt, de GT-line in 12 seconden. Maar ja....dit soort feitjes zijn voor hem niet belangrijk, dus ik nodig hem uit voor een ritje. Hij is nogal tevreden over het sportonderstel van zijn GT-line. "Hetzelfde onderstel als de RS", roept hij. "Dus laat maar zitten". Ik laat me bijna afpoeieren, maar nu ontwaakt de 'Jehova' in mij. Ik dring wat meer aan en uiteindelijk krijg ik hem zover dat hij wel een ritje gaat maken.

Voordat we instappen lopen we even een rondje om de auto heen. Beide auto's staan naast elkaar. Blinkt de GT-line uit in plastic sierdeeltjes, de RS is 'the works'. Of het mooi is, dat is smaakafhankelijk. Wel bruut, gefocust, scherp. Je ziet dat deze auto er zin in heeft. De rode brembo remklauwen, de groefjes in de forse remschijven, de F1 voorspoiler, de brute uitlaat, de zwarte velgen. Ook mijn collega is gecharmeerd van de optiek van de RS.

Dan stappen we in. Hij start de motor en de Milltek uitlaat wordt wakker. Niet het mooiste geluid ooit (AMG rules wat mij betreft), maar wel bruut. Zijn zintuigen staan op scherp. "Goh, dat klinkt wel heftig". Wat hem ook opvalt is dat hij meteen de goede zitpositie heeft. "Je zit direct zo dat je met 2 handen het stuur vastpakt". Ik zeg hem dat de stoelen exact dezelfde zijn als in zijn GT-line, op het leer na natuurlijk. Dus dat hij in zijn GT-line ook zo'n zitpositie kan hebben. Hij kijkt me meewarig aan, kan het bijna niet geloven. Dan rijden we weg. Ik geef hem de aanwijzing om de ESP even in sportstand te zetten. Is goed voor meer uitlaatporno zeg ik. En ik doe het ook om hem een beetje te pesten. Mijn gaspedaal setting stond toevallig op de meest extreme stand, dus hij is vrij nerveus. En zeker bij een koude start is het wegrijden een crime. De RS heeft nogal een ochtendhumeur. Hij heeft alle moeite om fatsoenlijk door het dorp te rijden. De auto bokt en schokt. En los van het ochtendhumeur is de koppeling zwaar, de versnellingsbak bedienen vergt kracht, je krijgt veel feedback in het stuur en het onderstel is zeer communicatief. Ieder kiezelsteentje krijg je door. Hij heeft het moeilijk. Ik laat hem nog even lijden, daarna stel ik hem gerust. Ik geef aan dat je altijd even moet wennen aan de RS.

We rijden rustig de auto warm en hij raakt al wat meer aan de RS gewend. Het ochtendhumeur van de auto verdwijnt en de rust in de auto keert wat meer terug. Ik help hem even met de RS monitor om de nerveuze gaspedaalsetting te wijzigen. Als de olie op temperatuur is kan het gas erop. Hij geeft vol gas en bij 4500 toeren schakelt hij door. "Wow, wat een snelheid, wat een beest en wat klinkt de auto heftig. Dit is gaaf zeg!" Hij is diep onder de indruk. Ik niet, ik vertel hem dat deze auto niet op het sap van Satan draait en dat het rode lijntje op de toerenteller er niet voor niets staat en dat je bij benzine toeren kunt (lees: moet) draaien. Ik geef hem de suggestie om opnieuw op het gas te staan en nu wel tot de redline door te stampen. Ietwat angstig en onzeker volgt hij mijn suggestie. Hij trapt vol op het gas, maar boven de 4500 toeren lift hij het gaspedaal ietsjes. Ietwat bijdehand en met een knipoog vraag ik hem of hij het wel kan bijbenen, maar als ik naar links kijk en de witte knokkeltjes op het stuurwiel zie knijpen begin ik me af te vragen of hij het inderdaad wel kan handelen. Toch nog maar een keer proberen maar en eindelijk blijft zijn voet naar beneden. Alle 300 paardjes (met dank aan de tovenaars van Fastchip) zijn aan het werk. Het is niet alleen het vermogen waar hij aan moet wennen maar ook aan de constante feedback tijdens het sturen. Je moet je handjes vasthouden aan het stuur, want de auto reageert inderdaad wel op wat spoorvorming en geeft alles onvervalst door. Torque steer is de RS vreemd, maar communiceren doet hij. Ik laat hem nog wat sprintjes doen en ik zie dat hij begint te genieten. Sterker, zie ik daar niet een intens grote glimlach op het gelaat? Hij probeert het nog te verbergen, maar na het vijfde sprintje buldert hij het uit van het lachen. De eerste signalen van het RS effect.

Nu hij warm is (mijn collega dus), zoeken we een leuke stuurmansweg op. In dit geval gaan we bij Velp (Gld) even naar boven de Posbank op. Een van de weinige wegen met haarspeldbochten in Nederland. Vaak druk met fietsers, maar op een bewolkte en koude vrijdagmorgen in april zijn die fietsers er niet. We hebben geluk, we zijn de enigen. Hij voert het tempo wat meer op en merkt op dat de versnellingsbak toch wel erg trefzeker is. Dan doemt de eerste serie bochten op. Normaliter adviseer ik altijd om in het begin wat rustig aan te doen, om de auto te leren kennen. De Megane kan bijvoorbeeld uitbreken met zijn kontje, daar moet je op voorbereid zijn. Bij mijn collega is dat niet nodig, ik moet hem juist stimuleren om iets harder te gaan. Nu hij het tempo geleidelijk opvoert begint hij de besturing te waarderen. Als een volwaardige autojournalist roept hij dat de besturing direct is en dat hij de auto zo trefzeker kan plaatsen. Van zijn eerdere geklaag over de nervositeit blijft niets meer over. Ik merk dat de RS hem veel vertrouwen geeft, het tempo gaat geleidelijk omhoog. Ook als beginner kun je in de RS veel plezier hebben, ook al ben je nog verwijderd van de grenzen van de auto.

Daarna beproeven we de remmen. Op een recht stuk rijdt niemand achter ons en ik vraag hem om een noodstop te doen. Hij remt best hard, maar onder de indruk ben ik niet. Ik geef aan dat hij het pedaal echt door het schutbord moet trappen. Dat hij ook moet proberen om zijn armen te blijven ontspannen vertel ik hem maar niet, dat is teveel van het goede voor nu. We voeren de snelheid weer op tot 80 en op mijn sein trapt hij nu wel het rempedaal vol door. We hangen allebei vol in de gordels. Weer zie ik grote ogen van ongeloof bij mijn collega die het nauwelijks kan bevatten. "Goh, heftig", stamelt hij.

Daarna wisselen we van positie. Een lege stuurmansweg is reden genoeg om mijn eigen auto op te eisen. Ik noem mezelf geen beginner meer, maar ik ben ook geen gevorderde RS chauffeur. Onder de 9 minuten op de Nordschleife wordt een uitdaging voor me. Maar mijn tempo ligt wel aanzienlijk hoger. Ik sta in 'attack mode' en maak er voor de show wat meer drama van. Dus in de bocht lekker lomp op het gas stampen om de werking van het sper te demonsteren. Ik speel met wat 'lift-off oversteer' en om de show compleet te maken jank ik de motor een paar keer tegen de 'rev-limiter' en neem ik ook wat langere bochten met behoorlijk wat tempo.  Eenmaal weer beneden in Velp vraag ik of we dit nog een keer zullen doen. "Eh nee is wel goed zo" hoor ik aarzelend naast me. Een combinatie van adrenaline en misselijkheid zorgt voor zichtbare twijfel bij hem. Hij durft het niet te zeggen maar zijn ietwat groene gelaat geeft de doorslag. We tokkelen op rustig tempo terug naar het kantoor.

Eenmaal uitgestapt vraag ik hem wat hij van de auto vond. Het antwoord kun je wel raden, hij vraagt nu iedere dag wanneer ik de RS weer meeneem en  we weer een ritje gaan maken. Weer een zieltje erbij. Ik zelf was al overstag toen ik voor het eerst de startknop indrukte van de RS! Ik heb geen moment spijt gehad van deze auto!
Check mijn blog: http://www.driveaholic.nl

sitechris

#108
Overigens.....dit verhaal is fictie. Iedereen die ik ken is direct bij het aanschouwen van de RS al laaiend enthousiast :)
Check mijn blog: http://www.driveaholic.nl

nagel

Mooi verhaal, hier houd ik wel van, ook al is het fictie. Geschreven door een echte liefhebber. Je fictieve collega zou eens bij mij in de R26.R moeten stappen, dan zou blijken dat alles nog een graadje heftiger kan.
Laatst nog met een stel oudere "heren" met snelle auto's een lang weekend naar Noord- Frankrijk geweest , alwaar we ons ernstig hebben "misdragen" op de smalle, bochtige zeer stille landweggetjes in dat gebied. Op de terugweg via Bouillon naar de Ardennen.  Zodra je in Bouillon na het tunneltje onder een poortgebouw linksaf slaat kom je op een weg omhoog met veel haarspeldbochten. Daar kun je je helemaal uitleven als het niet druk is. En dat was het niet, achter elkaar aan omhoog gevlogen. We vonden het zo leuk, dat we het nog een keer gedaan hebben. Boven omgekeerd en weer naar beneden gereden. De Megane ging zo hard naar beneden , dat een 350+ pk Suberu WRX hem niet kon volgen en dat verbaasde de berijder. Mij ook, vooral omdat afdalen niet zo'n mijn ding is, ik ga liever omhoog. De R26.R met zijn "lage" gewicht heeft zo'n ontzettend goede wegligging, de Toyo's R888 zo'n geweldige kleefkracht, dat alleen zeer dure exclusieve  sportwagens kunnen volgen. Bij omhoog gaan speelt vermogen een grote rol naast wegligging. Wagens als Subaru's, EVO's enz. gaan dan net zo snel omhoog, hebben ten slotte door hun vierwiel aandrijving ook een zeer goede wegligging. Al met al hebben een aantal "oudere jongeren" genoten van weekendje Noord-Frankrijk.
Ger
Renault Megane R26.R, Mercedes A 250 Sport

sitechris

Het grappige aan de Megane is, hij is verre van perfect, maar op het gebied van rijbeleving is hij zo geweldig doorontwikkeld. Die rijvreugde betaalt zich ieder ritje dubbel en dwars uit. Boeiend dat het interieur matig is afgewerkt, of dat het verbruik vrij fors is. De engineers hebben hun kostbare tijd niet verspild aan iets basaal als het bekleden van een portiervakje maar hebben alle tijd gestoken in optimaliseren van de rijbeleving. That is what matters en dat is wat ik zo waardeer in de auto. Ik kan me voorstellen dat dit voor een extremere R26.R nog meer van toepassing is. Geweldige auto btw!
Check mijn blog: http://www.driveaholic.nl

John


HaDries

Een te fraai interieur zou het gewicht alleen maar omhoog brengen  ;)

Maarten-Jan Mulder

Wat een geweldig verhaal Chris  /worship kan bijna zo in het AM wat mij betreft  ;)

Xabre

Weet iemand waar ze de 15pk vandaan halen tussen de RS250 en RS265 ? is dat puur software? of is er meer gewijzigd?

Maarten-Jan Mulder

Volgens mij chippen ze een 265 net zo ver als een 250 (dus tot 290 stage 1), dus lijkt puur software.
Heb alleen ergens een keer iets gelezen over een iets ander inlaat traject maar grootste verschil zal echt in de software zitten.

Lars

Citaat van: Maarten-Jan Mulder op 10 juni, 2013, 12:40:23 PMHeb alleen ergens een keer iets gelezen over een iets ander inlaat traject
Was dat verschil niet alleen de geluidsisolatie van het filterhuis of iets dergelijks?

HaDries

Citaat van: Lars op 20 juni, 2013, 21:18:47 PM
Citaat van: Maarten-Jan Mulder op 10 juni, 2013, 12:40:23 PMHeb alleen ergens een keer iets gelezen over een iets ander inlaat traject
Was dat verschil niet alleen de geluidsisolatie van het filterhuis of iets dergelijks?

Dit dacht ik eveneens

sitechris

Een leuke test weer eens gevonden van de Megane RS (het zijn er inmiddels al zo veel). Je moet wel even op de bildergalerie doorklikken om wat meer over de auto's te lezen. Ik heb het magazine ook thuis liggen. De Megane RS is de winnaar van de test.

http://www.autobild.de/bilder/gti-125i-focus-mazda-3-a-250-gt-86-megan-v40-4317743.html
Check mijn blog: http://www.driveaholic.nl

sitechris

Check mijn blog: http://www.driveaholic.nl